weekendavonturen en doktersbezoek - Reisverslag uit Granada, Nicaragua van Lisa Nuijten - WaarBenJij.nu weekendavonturen en doktersbezoek - Reisverslag uit Granada, Nicaragua van Lisa Nuijten - WaarBenJij.nu

weekendavonturen en doktersbezoek

Blijf op de hoogte en volg Lisa

11 September 2013 | Nicaragua, Granada

Ola! daar ben ik dan weer!

Weer een week verder inmiddels, en de tijd gaat toch echt wel snel! Afgelopen weekend gelukkig nog wat tijd gehad om weer even goed bij te komen van de Spaanse lessen!

Zaterdag weer een welverdiend bezoek gebracht aan het zwembad, wat hier volgens mij echt heel bijzonder is want ik zie alleen maar gringos (buitenlanders) en het kost 5 Amerikaanse dollars, wat dus echt superduur is voor Nicaraguaanse begrippen. Het zwembad heeft een chloor gehalte waar je U tegen zegt, in vijf minuten gaan je handen spontaan zo'n 60 jaar vooruit in de tijd! Maar het is het meer dan waard met deze temperaturen!

Een normale temperatuur hier overdag is dus zo'n 36 graden (of meer) in plaats van de op internet veelbesproken 25-30 graden en dan is er nog de luchtvochtigheid! soms voel ik mijzelf dan ook een ijsblok in de volle zon! Volgens de Spaanse lerares word het hier echter in december wel erg koud en zij vertelde mij dat je dan toch wel echt lange mouwen aan moet, toen ik vervolgens vroeg hoeveel graden het dan was zei ze dat het toch wel vrij koud, zo rond de 29-32 graden zou worden (wat vind ik dat nou erg zeg!) eerlijk gezegd kan ik bijna niet wachten!

Zondag gingen we met alle Nederlanders een canopye tour doen, een Nederlandse vrouw die hier woonde had ons verteld dat je beter met de bus kon gaan en dat je dan voor 12 dollar per persoon die canopyetour zou kunnen doen, eenmaal daar aangekomen met 12 Nederlandse, vooral blonde meisjes, vroegen ze wel 30 dollar. Uiteindelijk gezegd dat we maar 20 dollar bij hadden en toen konden we alsnog voor die 20 dollar beginnen. Het canopyen was ontzettend leuk alleen kreeg ik het zelf helaas niet voor elkaar om te remmen en knalde ik de eerste keer bijna tegen een boom op! Daarna vond die gids het niet erg verstandig als ik alleen ging, haha! Dus nog een aantal keer met een gids gegaan en ook een keer in mijn eentje ondersteboven hangend aan het touw gegaan waarbij degene aan de overkant je afremde, dus dat was een mooie ervaring.

Op de heenweg waren we met de bus gegaan, het bussysteem in Nicaragua is nog best wel grappig er worden zoveel mogelijk mensen bij elkaar in een bus gepropt, jet betaalt 8 cordoba (0,25 eurocent) maar dit betaal je dus niet in het begin! Je word eerst allemaal in de oude Amerikaanse schoolbussen (die ze hier veelal kleurrijk verven) gepropt, als de bus vol zit moet je nog ongeveer een half uur wachten, dan gaat de bus rijden en na een kwartier komt de controleur van voren af aan naar achter lopen om geld op te halen. Dus je krijgt lichte plet taferelen, zo had ik ongeveer de helft van de reis iemand zijn veel te dikke buik in mijn rug (en dat terwijl ik nog wel een zitplaats had weten te bemachtigen!). Waar ze in Granada nog een groot busstation hebben is er op andere plekken geen busstation te bekennen, je moet dus maar gewoon ergens langs de weg gaan staan en een bus gaan aanhouden. Na de canopyetour hadden we dan ook samen met wat andere buitenlanders een eigen busstandplaats gecreëerd om de laatste bus terug naar Granada te nemen toen de de locals na een halfuur ineens riepen dat de bus er aan kwam. Kwam de bus dus van een zijweg even verderop en kwam die helemaal niet langs waar wij stonden! Dus met zijn allen als een stel gekken gaan rennen om de bus te halen. Ze zullen wel gedacht hebben, gekke buitenlanders!

De donderdag gingen we met de hele Spaanse school naar een van de vele privé eilandjes in het meer van Nicaragua. in de bus naar het eiland toe haalde de lerares ineens een schildpadje uit een doos vandaan die ze had gevonden in Granada, om te voorkomen dat hij verkocht zou worden als huisdier had ze hem meegenomen om hem weer vrij te laten op het eiland. vanaf de kust met een krakkemikkig houten bootje die bestuurd werd door een man met een blind oog naar het eiland gegaan waar we heerlijk gebbq'd hebben en gezwommen, in het meer van Nicaragua! Eerst had ik er niet zo een vertrouwen in aangezien er agressieve stierhaaien schijnen te zwemmen in het meer maar toen iedereen (behalve de locals/nicaraguanen want die kunnen dus echt allemaal niet zwemmen!) er eenmaal in zat en mij verteld was dat die alleen in het midden, het diepere gedeelte zaten, er toch maar eenmalig in gezwommen (het water is echt hartstikke vies). Vrijdag had ik alweer mijn laatste Spaanse les! Het examen gelukkig prima gemaakt en nu eindelijk mijn "diploma" binnen, niveau A1 wel te verstaan, dus ik heb nog wel veel te leren! Zaterdag hadden we een meet en greet met de mensen van het bemiddelingsbureau On stage wat wel gezellig was, Zondag ook met On stage en alle Nederlandse studenten naar het platteland geweest om dat te bekijken en er door heen gemountainbiked! Erg interessant en ik heb zelfs nog een paar wilde apen gezien! Ook wat mindere dingen gezien helaas, een hond die meer dood dan levend leek, zo mager was ie. Stiekem dus maar een klein stukje vlees gegeven in de hoop dat dat hem toch goed zou doen. Heel veel beesten lopen hier gewoon over straat en helaas zien er ook veel ondervoed uit. Koeien, paarden en zelfs stieren, als je net even buiten de stad komt lopen ze gewoon over de straat.

Afgelopen maandag zou ik eigenlijk beginnen met stage maar dat is er nog niet van gekomen! Zondag was ik namelijk helaas al een beetje ziek, snachts werd het er niet bepaald beter op dus maandag maar naar de dokter gegaan en ik heb blijkbaar wat infecties/virussen te pakken. Na het doktersbezoek wat medicijnen opgehaald. Vervolgens moest ik ook nog een prik halen in het laboratorium gedeelte. Toen ik aan de beurt was werd ik naar een woonkamer gebracht waar ook gewoon een kindje van een jaar of 8 tv zat te kijken. Moest ik blijkbaar een prik in mijn derrière om het zo maar even te noemen. Ahfijn de verpleegster en het kindje ook weer een witte bips gezien. Door dat ziek zijn kreeg ik toch wel en beetje heimwee naar Nederlandse zorg, thuis en het Nederlands eten (hier krijg je gewoon de volle vette mikmak aan eten als je ziek bent). Sowieso mis ik de Nederlandse supermarkten en hun producten hier enorm! Wat zou ik graag een gewone boterham met kaas eten of zoals nu een opkikker en wat crackers! Helaas geen Albert Heijn hier te bekennen! Toen de gastvrouw doorkreeg dat ik heimwee had nog een enorm cultuur verschil drama. Volgens haar zou ik, als zij goed voor mij zorgen, geen heimwee moeten hebben en ze was compleet overstuur dat ze geen goede gastvrouw zijn, hoe vaak ik ook zei dat het daar echt niks mee te maken had en dat ik juist erg tevreden was! De volgende dag iemand van on-stage met haar laten praten om uit te leggen dat het echt niet aan haar ligt. Gelukkig lijkt ze het nu te begrijpen. En nu maar afwachten tot het beter gaat en ik eindelijk kan beginnen in mijn stage!


  • 11 September 2013 - 10:07

    Wil Van Geldere:

    Lieve Lisa.
    Wat een geweldig verslag heel interessant. Je moet schrijfster worden.
    Maar wat vervelend dat je ziek ben geworden, ben je nu inmiddels weer opgeknapt?
    Zou het niet door het vieze water zijn gekomen waar je in gezwommen hebt.
    Je maakt heel wat mee! Een hele fijne ervaring welke je heel lang zal koesteren.
    Binnenkort schrijf ik je een mailtje. Je ontangt deze toch wel?

    Veel liefs van Oma

  • 12 September 2013 - 13:10

    Mascha Van Doorn :

    Hoi Lisa,

    Via jouw moeder lees ik je blog. Jeetje wat schrijf je vreselijk leuk! Kan me echt helemaal inleven in jouw situatie! Heel leuk om dit in je leven te mogen doen! Wat een ervaringen, die pakt niemand jou meer af!

    Maak er een te gekke tijd van, voor je het weet ben je weer thuis!

    Groetjes,
    Mascha
    (collega van je moeder)

  • 12 September 2013 - 22:45

    Dé:

    Hee Lisa
    Wat balen dat je ziek was. En natuurlijk mis je Nederland (het zou niet goed zijn wanneer je dat niet doet;)) maar probeer toch ook te genieten want de tijd vliegt en voordat je weer eens naar zo'n mooi land kan....
    Ben benieuwd hoe je stage gaat. Liefs Dé

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lisa

Tijdens mijn stage in het meisjes weeshuis in Granada, Nicaragua zal ik deze blog bijhouden.

Actief sinds 15 Aug. 2013
Verslag gelezen: 571
Totaal aantal bezoekers 19826

Voorgaande reizen:

23 Augustus 2013 - 03 Februari 2014

Stage in Nicaragua

Landen bezocht: